korytozaur

Dinozaury kaczodziobe (hadrozaury) by³y potomkami iguanodonów, i podobnie jak one, mog³y poruszaÌ siê na dwóch nogach, choÌ zapewne czêœciej podpiera³y siê wszystkimi czterema koùczynami, o palcach zakoùczonych têpymi kopytami. Oko³o 75 milionów lat temu wielkie stada tych roœlino¿erców przemierza³y Azjê i Amerykê Pó³nocn¹. Poszczególne gatunki ró¿ni³y siê miêdzy sob¹ kszta³tem ozdób na g³owie.

Czaszka korytozaura – „jaszczura w korynckim heÂłmie” – zwieĂączona byÂła pó³kolistym kostnym grzebieniem, mieszczÂącym rozszerzenia jamy nosowej, peÂłniÂące zapewne funkcjĂŞ rezonatorĂłw gÂłosu. WielkoœÌ i ksztaÂłt grzebienia zaleÂżaÂły od wieku i pÂłci zwierzĂŞcia. DziĂŞki wydawanym dÂźwiĂŞkom korytozaury mogÂły porozumiewaĂŚ siĂŞ na duÂże odlegÂłoÂści tak jak czyniÂą to wspó³czeÂśnie sÂłonie. ByĂŚ moÂże w okresie godowym grzebienie i wyrostki samcĂłw hadrozaurĂłw mogÂły zmieniaĂŚ kolor i tym samym sÂłuÂżyÂły do wabienia samic.

Znaleziska kolonii lĂŞgowych dinozaurĂłw kaczodziobych w Kanadzie i USA (np. majazaury) pozwoliÂły stwierdziĂŚ, Âże dinozaury te gniazdowaÂły gromadnie, blisko siebie, wracajÂąc co roku na te same miejsca, a takÂże zapewne opiekowaÂły siĂŞ potomstwem (pisklĂŞta byÂły gniazdownikami – miaÂły za sÂłabo rozwiniĂŞte koĂączyny, by samodzielnie siĂŞ poruszaĂŚ zaraz po wykluciu – a Âślady starcia zĂŞbĂłw pozwalajÂą przypuszczaĂŚ, Âże byÂły dokarmiane przez rodzicĂłw).

Miejsca znalezisk

Ameryka Pó³nocna

* Kanada (Alberta)